Περπάτημα στα δάχτυλα των ποδιών -Toe walking in children (tiptoeing )
Το περπάτημα στα δάχτυλα των ποδιών είναι αρκετά συνηθισμένο σε παιδιά που μόλις αρχίζουν να περπατούν. Τα περισσότερα παιδιά το ξεπερνούν μέχρι την ηλικία των 5 χρονών.
Τα παιδιά που συνεχίζουν να περπατούν στα δάχτυλα των ποδιών μετά την νηπιακή ηλικία το κάνουν συχνά από συνήθεια. Εάν το παιδί σας εξακολουθεί να περπατά στα δάχτυλα μετά την ηλικία των 2 ετών, μιλήστε με το γιατρό σας.
Walking on the toes or the balls of the feet, also known as toe walking, is fairly common in children who are just beginning to walk. Most children outgrow it. Kids who continue toe walking beyond the toddler years often do so out of habit. As long as your child is growing and developing normally, toe walking is unlikely to be a cause for concern.
Toe walking sometimes can result from certain conditions, including cerebral palsy, muscular dystrophy and autism spectrum disorder.
Αιτίες βάδισης στα δάκτυλα (tiptoeing)
Συνήθως, το περπάτημα στα δάχτυλα των ποδιών είναι μια συνήθεια που αναπτύσσεται όταν ένα παιδί μάθει να περπατά. Σε μερικές περιπτώσεις, το περπάτημα στα δάχτυλα των ποδιών προκαλείται από μια υποκείμενη κατάσταση, όπως:
Κοντός αχίλλειος τένοντας. Αυτός ο τένοντας συνδέει τους μυς του κάτω άκρου με το πίσω μέρος του οστού της φτέρνας. Αν είναι πολύ κοντός, μπορεί να εμποδίζει τη φτέρνα να αγγίξει το έδαφος.
Εγκεφαλική παράλυση. Το περπάτημα στα δάχτυλα των ποδιών μπορεί να προκληθεί από διαταραχές της κίνησης, του μυϊκού τόνου ή της στάσης του σώματος που προκαλούνται από τραυματισμό ή μη φυσιολογική ανάπτυξη τμημάτων του εγκεφάλου που ελέγχουν τη μυϊκή λειτουργία.
Μυική δυστροφία. Το περπάτημα στα δάχτυλα των ποδιών συμβαίνει μερικές φορές σε αυτή την νόσο στην οποία οι μυϊκές ίνες είναι επιρρεπείς σε βλάβες και εξασθενίζουν με την πάροδο του χρόνου. Αυτή η διάγνωση μπορεί να είναι πιο πιθανή εάν το παιδί σας αρχικά περπάτησε κανονικά πριν αρχίσει να περπατά στα δάχτυλα.
Αυτιστικές διαταραχές. Το περπάτημα στα δάχτυλα των ποδιών έχει συνδεθεί με διαταραχές του φάσματος του αυτισμού, οι οποίες επηρεάζουν την ικανότητα του παιδιού να επικοινωνεί και να αλληλεπιδρά με άλλους.
Αν δεν υπάρχουν νευρολογικές ή άλλες διαταραχές η βάδιση αυτή ονομάζεται ιδιοπαθής καθώς είναι άγνωστης αιτιολογίας μερικές φορές συναντάται και σε άλλα μέλη της οικογένειας.
Οι πιθανές περιπτώσεις στην εξέλιξη της ιδιοπαθούς βάδισης στις μύτες των ποδιών είναι δύο . Στην πρώτη περίπτωση το παιδί βαδίζει στις μύτες των ποδιών μέχρι την προ-εφηβεία ή και ακόμη την εφηβεία.
Στην δεύτερη περίπτωση όμως, το παιδί μπορεί φαινομενικά να βαδίσει με τις φτέρνες να ακουμπάνε στο έδαφος, ωστόσο έχει δημιουργηθεί στο πέλμα του κάποια μυοσκελετική αλλοίωση. Η μακροχρόνια βάδιση στις μύτες των ποδιών δείχνει να ευνοεί τη δημιουργία βλαισοπλατυποδίας ,στροφή της κνήμης προς τα έξω κλπ
Η βάδιση στις μύτες των ποδιών αυξάνει κατα πολύ την δαπάνη ενέργειας σε σχέση με την φυσιολογική βάδιση.Αυτό εξηγεί το γεγονός ότι τα παιδιά αυτά κουράζονται εύκολα μετά από λίγη ώρα περπάτημα ή στις δραστηριότητες τους. Επίσης, συχνά νιώθουν πόνο σε διάφορες αρθρώσεις του σώματος τους, όπως γόνατα, ποδοκνημικές ή ακόμη και στην πλάτη.
Θεραπευτικές επιλογές στο tiptoeing
Η θεραπεία είναι κυρίως συντηρητική και περιλαμβάνει:
1) Φυσικοθεραπεία με εφαρμογή συγκεκριμένων τεχνικών έτσι ώστε το παιδί να εμπεδώσει τον φυσιολογικό τρόπο βάδισης και να βελτιωθεί λειτουργικά. Σημαντικό ρόλο παίζει η εκτέλεση βασικών ασκήσεων στο σπίτι με τη βοήθεια των γονέων, μετά απο τις σωστές υποδείξεις φυσικοθεραπευτή.
2) Χρήση νάρθηκα.Έχει υψηλά ποσοστά επιτυχίας, απαιτεί όμως την συνεργασία του
3)Εγχύσεις Botox. Οι εγχύσεις Βοτουλινικής τοξίνης (Botox) φαίνεται να συμβάλλουν σημαντικά στην θεραπεία του ιδιοπαθούς tiptoeing.
4) Χειρουργική αντιμετώπιση.
Treatment
If your child is toe walking out of habit, treatment isn't needed. He or she is likely to outgrow the habit. Your doctor might simply monitor your child's gait during office visits.
If a physical problem is contributing to toe walking, treatment options might include:
Physical therapy. Gentle stretching of the leg and foot muscles might improve your child's gait.
Leg braces or splints. Sometimes these help promote a normal gait.
Serial casting. If physical therapy or leg braces aren't helpful, your doctor might suggest trying a series of below-the-knee casts to progressively improve the ability to bring the toes toward the shin.
OnabotulinumtoxinA. Injections into the calf muscles are sometimes used to help promote a normal gait.
Surgery. If conservative treatments fail, the doctor might recommend surgery to lengthen the muscles or tendons at the back of the lower leg.
If the toe walking is associated with cerebral palsy, autism or other problems, treatment focuses on the underlying condition.
Sources:Mayo Clinic,SickKids,AAP,ΣΟΚΕΠ
