Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2025

HMPV - Τι είναι, πώς μεταδίδεται και πόσο κινδυνεύουμε.

 

Τι είναι ο HMPV;

O ανθρώπινος μεταπνευμονοϊός (HMPV) δεν είναι τόσο άγνωστος στην επιστήμη ούτε ΄΄μυστηριώδης΄΄ καθώς ανακαλύφθηκε το 2001 και προκαλεί συμπτώματα παρόμοια με του κοινού κρυολογήματος. Εχει παγκόσμια κατανομή, δηλαδή ανιχνεύεται σε όλες τις χώρες και ειδικά την περίοδο του χειμώνα.

Σύμφωνα με τα αμερικανικά Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC), o ιός του ανθρώπινου μεταπνευμονοϊού (HMPV) μπορεί να προκαλέσει λοίμωξη του άνω και κάτω αναπνευστικού σε ανθρώπους όλων των ηλικιών, ειδικά σε μικρά παιδιά, ηλικιωμένα άτομα και ανθρώπους με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα.

Ανακαλύφθηκε το 2001 και ανήκει στην οικογένεια Pneumoviridae, μαζί με τον αναπνευστικό συγκυτιακό ιό (RSV).

Η ευρύτερη χρήση μοριακής διαγνωστικής εξέτασης έχει ενισχύσει την αναγνώριση και την ευαισθητοποίηση σχετικά με το HMPV ως σημαντική αιτία λοίμωξης.

Τα συμπτώματα που σχετίζονται συνήθως με το HMPV περιλαμβάνουν βήχα, πυρετό, ρινική συμφόρηση και δυσκολία στην αναπνοή. Τα κλινικά συμπτώματα της λοίμωξης από HMPV μπορεί να εξελιχθούν σε βρογχίτιδα ή πνευμονία και είναι παρόμοια με άλλους ιούς που προκαλούν ανώτερες και κατώτερες αναπνευστικές λοιμώξεις.

Πόσο κρατάει;

Η εκτιμώμενη περίοδος επώασης είναι 3 έως 6 ημέρες και η μέση διάρκεια της ασθένειας μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με τη σοβαρότητα, αλλά είναι παρόμοια με άλλες αναπνευστικές λοιμώξεις που προκαλούνται από ιούς.

Πώς κολλάει;

Όπως συμβαίνει και με άλλες αναπνευστικές λοιμώξεις, ο ανθρώπινος μεταπνευμονοϊός μπορεί να μεταδοθεί από ένα μολυσμένο άτομο σε άλλους με τις εκκρίσεις από το βήχα και το φτέρνισμα, τη στενή προσωπική επαφή, όπως το άγγιγμα ή η χειραψία και το άγγιγμα αντικειμένων ή μολυσμένων επιφανειών που έχουν τους ιούς και στη συνέχεια η επαφή με το στόμα, τη μύτη ή τα μάτια.

 


Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο;

Οποιοσδήποτε μπορεί να προσβληθεί από μεταπνευμονοϊό, αλλά τα άτομα που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο περιλαμβάνουν:

  • Παιδιά κάτω των 5 ετών
  • Ανοσοκατεσταλμένοι, όπως αυτοί που λαμβάνουν αντικαρκινικά φάρμακα ή έχουν υποβληθεί σε μεταμόσχευση οργάνων
  • Νεογέννητα
  • Άτομα άνω των 65 ετών
  • Άτομα με άσθμα που χρησιμοποιούν στεροειδή
  • Άτομα με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ)
  •  

Πότε είναι το «πικ» του;

Η «κυκλοφορία» του HMPV αρχίζει το χειμώνα και διαρκεί έως την άνοιξη. Τα δεδομένα επιτήρησης από το Εθνικό Σύστημα Επιτήρησης Αναπνευστικών και Εντερικών Ιών (NREVSS) του CDC δείχνουν ότι ο HMPV είναι πιο δραστήριος κατά τη διάρκεια του τέλους του χειμώνα και της άνοιξης σε εύκρατα κλίματα. Ο HMPV, ο αναπνευστικός συγκυτιακός ιός (RSV) και η γρίπη μπορεί να κυκλοφορούν ταυτόχρονα κατά τη διάρκεια της εποχής των αναπνευστικών ιών.

Πρόληψη

  • Πλένουμε τα χέρια μας συχνά με σαπούνι και νερό για τουλάχιστον 30 δευτερόλεπτα
  • Αποφεύγουμε να αγγίζουμε τα μάτια, τη μύτη ή το στόμα με τα χέρια
  • Αποφεύγουμε κοντινή επαφή με άτομα που είναι άρρωστα
  • Φοράμε μάσκα σε κλειστούς πολυσύχναστους χώρους
  • Ανοίγουμε τα παράθυρα όπου μπορούμε να ανανεώνεται ο αέρας

Οι ασθενείς που έχουν συμπτώματα κρυολογήματος θα πρέπει να:

  • Καλύπτουν το στόμα και τη μύτη τους όταν βήχουν ή φτερνίζονται
  • Πλένουν τα χέρια τους συχνά και σωστά (με σαπούνι και νερό)
  • Αποφεύγουν να μοιράζονται ποτήρια και μαχαιροπήρουνα με άλλους
  • Αποφεύγουν τις αγκαλιές και τα φιλιά
  • Να μένουν στο σπίτι όταν είναι άρρωστοι

Επιπλέον, ο καθαρισμός πιθανών μολυσμένων επιφανειών (όπως πόμολα και κοινά παιχνίδια) μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή της μετάδοσης του HMPV.

 

 About Human Metapneumovirus

Key points

  • Human metapneumovirus (HMPV) can cause respiratory disease.
  • HMPV spreads from person to person or surfaces to person.
  • Symptoms include cough, fever, nasal congestion, and shortness of breath.
  • Your health care provider can test, however, there is no treatment.
  • Prevention measures include hand washing, cleaning surfaces, and staying home when sick.

Human metapneumovirus (HMPV) can cause upper and lower respiratory disease in people of all ages, especially among young children, older adults, and people with weakened immune systems. Discovered in 2001, HMPV is in the Pneumoviridae family along with respiratory syncytial virus (RSV). Broader use of molecular diagnostic testing has increased identification and awareness of HMPV as an important cause of upper and lower respiratory infection.

 

Symptoms

Symptoms commonly associated with HMPV include cough, fever, nasal congestion, and shortness of breath. Clinical symptoms of HMPV infection may progress to bronchitis or pneumonia and are similar to other viruses that cause upper and lower respiratory infections. The estimated incubation period is 3 to 6 days, and the median duration of illness can vary depending upon severity but is similar to other respiratory infections caused by viruses.

How it spreads

HMPV is most likely spread from an infected person to others through

  • secretions from coughing and sneezing
  • close personal contact, such as touching or shaking hands
  • touching objects or surfaces that have the viruses on them then touching the mouth, nose, or eyes

In the U.S., HMPV circulates in distinct annual seasons. HMPV circulation begins in winter and lasts until or through spring.

Surveillance and Seasonality

Surveillance data from CDC's the National Respiratory and Enteric Virus Surveillance System (NREVSS) shows HMPV to be most active during late winter and spring in temperate climates. HMPV, RSV and INFLUENZA can circulate simultaneously during the respiratory virus season.

Prevention

Your patients can help prevent the spread of HMPV and other respiratory viruses by following these steps:

  • Wash their hands often with soap and water for at least 20 seconds 
  • Avoid touching their eyes, nose, or mouth with unwashed hands.
  • Avoid close contact with people who are sick.

Patients who have cold-like symptoms should

  • cover their mouth and nose when coughing and sneezing
  • wash their hands frequently and correctly (with soap and water for at least 20 seconds)
  • avoid sharing their cups and eating utensils with others
  • refrain from kissing others
  • stay at home when they are sick

In addition, cleaning possible contaminated surfaces (such as doorknobs and shared toys) may potentially help stop the spread of HMPV.

Testing and diagnosis

Since HMPV is a recently recognized respiratory virus, healthcare professionals may not routinely consider or test for HMPV. However, healthcare professionals should consider HMPV testing during winter and spring, especially when HMPV is commonly circulating.

Infection with HMPV can be confirmed usually by

  • direct detection of viral genome by nucleic acid amplification test (NAAT), and
  • direct detection of viral antigens in respiratory secretions using immunofluorescence or enzyme immunoassay.

Treatment

Currently, there is no specific antiviral therapy to treat HMPV and no vaccine to prevent HMPV. Medical care is supportive.

 

SOURCES:OSMOSIS,CLEVELAND CLINIC,CDC,ΒΗΜΑ ETC

Πέμπτη 2 Ιανουαρίου 2025

Βλάβες Βραχιονίου Πλέγματος-Brachial plexus injury

Οι περισσότεροι τραυματισμοί στο βραχιόνιο πλέγμα συμβαίνουν όταν το χέρι ή ο αυχένας τραβιέται ή διατείνεται βίαια, δηλαδή όταν το χέρι τραβιέται προς τα κάτω και το κεφάλι πιέζεται προς την αντίθετη κατεύθυνση.

 


Το βραχιόνιο πλέγμα είναι υπεύθυνο για την αισθητηριακή και κινητική νεύρωση ολόκληρου του άνω άκρου. Οι βλάβες του βραχιονίου πλέγματος μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρή λειτουργική βλάβη. Η μαιευτική παράλυση είναι ένας ειδικός τύπος πάρεσης βραχιονίου πλέγματος που μπορεί να προκύψει κατά τη διαδικασία του τοκετού και επηρεάζει ολόκληρο ή μέρος του βραχίονα και του χεριού του βρέφους. Τα άτομα με πάρεση βραχιονίου πλέγματος ή τα παιδιά με μαιευτική παράλυση τείνουν να αποφεύγουν ασυνείδητα τη χρήση του προσβεβλημένου χεριού και σταδιακά μαθαίνουν να αντισταθμίζουν χρησιμοποιώντας τεχνικές μονόπλευρης λειτουργίας των χεριών κατά τις καθημερινές δραστηριότητες. Αυτή η αντιστάθμιση οδηγεί σε περαιτέρω λειτουργικές μειώσεις, καθώς οι μύες χάνουν περισσότερο τη δύναμή τους, επειδή χρησιμοποιούνται ελάχιστα.

Οι περισσότεροι τραυματισμοί στο βραχιόνιο πλέγμα συμβαίνουν όταν το χέρι ή ο αυχένας τραβιέται ή διατείνεται βίαια, δηλαδή όταν το χέρι τραβιέται προς τα κάτω και το κεφάλι πιέζεται προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Περιστατικά που μπορεί να προκαλέσουν κάκωση στο πλέγμα είναι οι πτώσεις, τα τροχαία ατυχήματα, ο τραυματισμός από μαχαίρι ή σφαίρα, και η πιο συχνή αιτία, η σύγκρουση μοτοσικλέτας.

Οι τραυματισμοί του βραχιονίου πλέγματος ποικίλουν ανάλογα με τη σοβαρότητα και εξαρτώνται από τον τύπο της κάκωσης και την ποσότητα της δύναμης που τέθηκε στο πλέγμα.

Αποκόλληση. Αυτός είναι ο πιο σοβαρός τραυματισμός, η νευρική ρίζα αποκολλάται από τον νωτιαίο μυελό.
Διάταση (Νευροαπραξία). Όταν τα νεύρα διατείνονται ήπια, μπορεί να θεραπευτούν και από μόνα τους ή απαιτούν απλές μη χειρουργικές θεραπευτικές μεθόδους για να επιστρέψουν στην φυσιολογική τους λειτουργία.
Ρήξη. Μια πιο δυνατή διάταση στο νεύρο μπορεί να το κόψει μερικώς ή πλήρως.

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα ποικίλουν ανάλογα με τον τύπο και την τοποθεσία της κάκωσης στο βραχιόνιο πλέγμα, καθώς και αν το άτομο φέρει άλλα τραύματα.

Τα πιο συχνά συμπτώματα της κάκωσης του βραχιονίου πλέγματος είναι:

Αδυναμία ή μούδιασμα
Απώλεια αισθητικότητας
Απώλεια κίνησης (παράλυση)
Πόνος

Ο πόνος από κάκωση του βραχιονίου πλέγματος συμβαίνει εξαιτίας του τραυματισμού του νωτιαίου μυελού, εκεί όπου οι ρίζες των νεύρων προσφύονται στον μυελό.

 

Brachial plexus injury

The brachial plexus is the group of nerves that sends signals from the spinal cord to the shoulder, arm and hand. A brachial plexus injury happens when these nerves are stretched, squeezed together, or in the most serious cases, ripped apart or torn away from the spinal cord.

Minor brachial plexus injuries, called stingers or burners, are common in contact sports, such as football. Babies sometimes get brachial plexus injuries when they're born. Other health issues, such as inflammation or tumors, may affect the brachial plexus.

The most serious brachial plexus injuries happen during car or motorcycle accidents. Bad brachial plexus injuries can leave the arm paralyzed, but surgery may help.

Symptoms of a brachial plexus injury can differ depending on how serious the injury is and where it's located. Usually only one arm is affected.

Less severe injuries

Minor damage often happens during contact sports, such as football or wrestling, when the brachial plexus nerves get stretched or squeezed together. These are called stingers or burners. Some of the symptoms are:

  • A feeling like an electric shock or a burning sensation shooting down the arm.
  • Numbness and weakness in the arm.

These symptoms usually last only a few seconds or minutes, but in some people the symptoms may last for days or longer.

More-serious injuries

More-serious symptoms happen when an injury seriously damages or even tears or ruptures the nerves. The most serious brachial plexus injury is when the nerve root is cut or torn from the spinal cord.

Symptoms of serious injuries can include:

  • Weakness or not being able to use certain muscles in the hand, arm or shoulder.
  • Loss of feeling in the arm, including the shoulder and hand.
  • Intense pain.

When to see a doctor

Brachial plexus injuries can cause lasting weakness or disability. Even if yours seems minor, you may need medical care. See your healthcare provider if you have:

  • Burners and stingers that keep coming back, or symptoms that don't go away quickly.
  • Weakness in the hand or arm.
  • Neck pain.
  • Symptoms in both arms.

Causes

Brachial plexus injuries in the upper nerves happen when the shoulder is forced down on one side of the body and the head is pushed to the other side in the opposite direction. The lower nerves are more likely to be injured when the arm is forced above the head.

These injuries can happen in many ways, including:

  • Contact sports. Many football players have burners or stingers. These are caused when the brachial plexus nerves get stretched past their limit during clashes with other players.
  • Birth. Newborns can have brachial plexus injuries. This is more common in babies with a high birth weight, a very long labor and a bottom-first, also called breech, presentation. If a baby's shoulders get stuck in the birth canal, brachial plexus palsy is more likely. Most often, the upper nerves are injured. This is called Erb palsy.
  • Injuries. Many injuries — including those from motor vehicle accidents, motorcycle accidents, falls or bullet wounds — can damage the brachial plexus.
  • Tumors and cancer treatments. Tumors can grow on their own. Rarely, they can form because of a health condition, such as neurofibromatosis, or after radiation treatment.

Risk factors

Playing contact sports, especially football and wrestling, or being in high-speed motor vehicle accidents increases the risk of brachial plexus injury.

Complications

Many mild brachial plexus injuries heal over time with few to no issues. But some injuries can cause short-term or lasting problems, such as:

  • Stiff joints. If you have hand or arm paralysis, the joints can get stiff. This can make it hard to move, even if you are able to use your hand or arm again. For that reason, your healthcare professional may suggest ongoing physical therapy during your recovery.
  • Pain. This is caused by nerve damage and may be lifelong.
  • Numbness. If you lose feeling in the arm or hand, you're at risk of burning or injuring yourself without knowing it.
  • Muscle atrophy. Nerves regrow slowly and can take many years to heal after injury. During that time, not using your muscles may cause them to break down.
  • Permanent disability. How well you recover from a serious brachial plexus injury depends on many things, such as your age and the type, location and seriousness of the injury. Even with surgery, some people have muscle weakness or paralysis that lasts for the rest of their lives.

Prevention

Although a brachial plexus injury can't always be avoided, you can take steps to reduce your risk of complications after getting hurt:

  • For yourself. If you can't use the hand or arm for a short time, daily range-of-motion exercises and physical therapy can help prevent joint stiffness. Avoid burns or cuts, as you may not feel them if you have numbness.

    If you're an athlete with a brachial plexus injury, your healthcare professional may suggest that you wear padding to protect the area when you play sports.

  • For your child. If your child has brachial plexus palsy, it's important to exercise your child's joints and working muscles every day. You can start when your baby is just a few weeks old. This helps stop the joints from becoming permanently stiff. It also keeps your child's working muscles strong and healthy.

Diagnosis

To diagnose your condition, your healthcare professional checks your symptoms and does a physical exam. To know how serious your brachial plexus injury is, you may need one or more of the following tests:

  • X-ray. An X-ray of the shoulder and neck can show fractures or other related injuries.
  • Electromyography (EMG). During an EMG, a healthcare professional places a needle electrode through the skin into different muscles. The test looks at the electrical activity of the muscles when they tighten and when they're at rest. You may feel a little pain when the electrodes are put in, but most people can finish the test without much discomfort.
  • Nerve conduction studies. These tests are usually done as part of EMG. They measure how fast and how well electrical signals travel down the nerves. This provides information about how well the nerve is working.
  • Magnetic resonance imaging (MRI). This test uses a powerful magnetic field and radio waves to make very detailed images of the organs and tissues in the body. It can show how much damage there is to the brachial plexus after an injury. It also can show any artery damage in the limb, which is important for reconstruction. New types of high-resolution MRI, such as magnetic resonance neurography or diffusion tensor imaging, may be used.
  • Computerized tomography (CT) myelography. Computerized tomography uses a series of X-rays to create images of the body. CT myelography uses contrast dye, injected during a spinal tap, to look for issues in the spinal cord and nerve roots. This test is sometimes done when MRIs don't give enough information.

SOURCES:Mayo Clinic,AAP, Boston Childrens Hospital